ردپای قاچاق در تعرض رژیم صهیونیستی به خاک ایران
به گزارش روابط عمومی قرارگاه ملی مبارزه با مفاسد اقتصادی، در حمله رژیم صهیونیستی به خاک مقدس جمهوری اسلامی ایران، در ۲۴ خرداد ۱۴۰۴، این رژیم فرماندهان بلندپایه نظامی ایران را در تهران ترور و به شهادت رساند؛ تروری که ردپای آن نه در آسمان، بلکه در جاده‌ها و پشت کامیون‌های باری دیده می‌شود. استفاده از کوادکوپترها و بمب‌های قاچاق‌شده به قلب شهر، الگویی شبیه به حملات پهپادی ژوئن ۲۰۲۵ اوکراین به روسیه را تداعی می‌کند؛ الگویی که امنیت ملی را از مرزها فراتر برده و به زیر پوست شهرها کشانده است. این یادداشت، نقش پنهان و هولناک شبکه‌های قاچاق را در چنین عملیات‌هایی بررسی می‌کند؛ شبکه‌هایی که اگر امروز مهار نشوند، فردا کشور را از درون مورد آسیب بیشتری قرار می‌دهند.
پرواز کوادکوپترها از دل خیابان‌های تهران
رژیم صهیونیستی در بامداد ۲۴ خردادماه در طی یک اقدام تروریستی، فرماندهان بلندپایه نظامی ایران را هدف ترور قرار داد که درنهایت منجر به شهادت رسیدن مدافعان امنیت کشورمان شد. آن‌طور که شواهد و اطلاعات اولیه نشان می‌دهد، احتمال انجام این عملیات از داخل خاک ایران، با استفاده از تجهیزات پیشرفته وجود دارد. یکی از نکات قابل‌توجه در این میان، پرواز شبانه کوادکوپترهایی بود که مطابق شواهد موجود از داخل وسایل نقلیه باری در سطح شهر به آسمان برخاستند و سپس با برخورد به اهداف مورد نظر منفجر و یا توسط پدافندهای جمهوری اسلامی ایران منهدم می‌شدند. این شیوه‌ی تهیه وسایل خرابکاری و اجرای آن، فرضیه‌ی استفاده از مسیرهای غیررسمی و شبکه‌های قاچاق را تقویت می‌کند. قاچاق به‌عنوان یک گلوگاه امنیتی، می‌تواند مجرای ورود ابزارهای حساس و خطرناک به داخل کشور باشد.
الگوی اوکراینی: قاچاق، جایگزین آسمان در جنگ پهپادی
نمونه‌ای روشن از استفاده عملیاتی از گلوگاه‌های قاچاق و شبکه‌های غیررسمی برای حملات پهپادی، در جنگ اوکراین و روسیه دیده می‌شود. در یکی از عملیات‌های اوکراین در ژوئن ۲۰۲۵، پهپادهایی که به‌جای پرواز از مرز، به عمق خاک روسیه قاچاق شده بودند، از فاصله‌ای نزدیک به اهداف نظامی و حیاتی به پرواز درآمدند و آسیب زیادی به تجهیزات نظامی روسیه وارد کردند. زلنسکی، رئیس‌جمهور اوکراین، این حمله را حاصل بیش از یک سال و نیم برنامه‌ریزی امنیتی دانست و اعلام کرد ۱۱۷ پهپاد در آن شرکت داشتند. بر اساس اطلاعات منتشرشده توسط سرویس امنیتی اوکراین، این پهپادها در داخل روسیه و در پناهگاه‌های چوبی پنهان شده بودند، تا لحظه اجرای عملیات فعال شوند. این اقدام، مدلی موفق از انتقال قاچاقی و پنهانی تجهیزات به مناطق امن موردنظر و بهره‌گیری از پوشش‌های غیردولتی، از جمله قاچاقچیان محلی، برای دور زدن پدافند هوایی به‌شمار می‌رود.
وقتی موساد به سبک اوکراینی‌ها حمله می‌کند
با در نظر گرفتن الگوی عملیات اوکراین در عمق خاک روسیه، می‌توان شباهت‌هایی نگران‌کننده با تعرض اخیر رژیم صهیونیستی به خاک ایران مشاهده کرد. طبق گزارش رسانه‌ها و تحلیل‌های موجود، عناصر وابسته به موساد با استفاده از خودروهای باری نظیر وانت و خاور، تجهیزات پروازی مانند کوادکوپترها و بسته‌های انفجاری را در سطح شهر جابه‌جا کرده و از نقاطی نزدیک به اهداف آن‌ها را به پرواز درآورده‌اند. این عملیات، به‌طور مشخص وابسته به جابه‌جایی قاچاقی، پنهانی و آرام تجهیزات در محیط شهری بوده است؛ الگویی که بدون بهره‌گیری از مسیرهای قاچاق و شبکه‌های غیردولتی داخلی، دشوار به‌نظر می‌رسد. اکنون این پرسش کلیدی مطرح می‌شود: چنین ابزارهای حساسی چگونه از مرز عبور کرده‌اند؟ در نبود شواهدی از ورود رسمی یا مسیرهای نظامی، تنها گزینه‌ی منطقی باقی‌مانده، بهره‌گیری از زیرساخت‌های قاچاق است؛ همان شبکه‌هایی که سال‌ها برای جابه‌جایی کالا، مواد مخدر و سوخت فعال بوده‌اند و حالا ممکن است مأموریتی به‌مراتب خطرناک‌تر یافته باشند.
نفوذ آهسته و برنامه‌ریزی بلندمدت
بررسی دقیق نحوه اجرای این عملیات خرابکارانه نشان می‌دهد که قاچاق صرفاً به‌معنای عبور تجهیزات از مرز نیست، بلکه به‌معنای ایجاد زیرساخت نفوذی در طول زمان برای انتقال، استتار و فعال‌سازی ابزارهای تخریب در داخل کشور است. نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی، نتانیاهو، صراحتاً اعلام کرده که این عملیات طی ماه‌ها برنامه‌ریزی شده است، اما اطلاعات داخلی حاکی از آن است که نفوذ به ناوگان حمل‌ونقل باری کشور به سال‌ها بازمی‌گردد. به‌گفته نایب‌رئیس کانون کامیون‌داران، عوامل نفوذی طی دست‌کم سه سال گذشته وارد این ناوگان شده‌اند، با جلب اعتماد رانندگان و مالکان کامیون، بدون آن‌که افراد دخیل از اهداف نهایی مطلع باشند. چنین پدیده‌ای، نه یک نفوذ کوتاه‌مدت، بلکه یک شبکه‌ی موازی قاچاق-اطلاعاتی را نشان می‌دهد که توانسته از عدم اجرای کامل قانون مبارزه با قاچاق کالا و ارز، واگذاری خودرو، شناسایی شوفرها، فقدان راستی‌آزمایی و کمبود نظارت بهره ببرد. در این مدل، وسایل انفجاری و پهپادها ممکن است در پوشش محموله‌های عادی وارد شده باشند، در پناه کامیون‌هایی که به شهرها سفر می‌کردند، و سپس در نقطه‌ی مناسب فعال شوند. الگویی که مرز بین قاچاق سنتی و عملیات اطلاعاتی را کاملاً محو می‌کند.
عبور تهدید از مرزها؛ قاچاق فقط یک پدیده اقتصادی نیست
آنچه در حمله اخیر به خاک کشورمان رخ داد، تنها یک حادثه نظامی نبود، بلکه زنگ خطری بود برای ساختارهای امنیتی و اجرایی کشور. ان‌شاءالله پس از پایان جنگ، تثبیت شرایط و چه بسا نابودی رژیم صهیونیستی، حاکمیت و نهادهای مسئول در حوزه مبارزه با قاچاق، باید با عزمی راسخ و رویکردی همه‌جانبه برای مهار این پدیده اقدام کنند. اگر همچنان به قاچاق صرفاً به‌عنوان یک معضل اقتصادی نگریسته شود و اقدام مؤثری صورت نگیرد، کشور نه‌فقط با آسیب‌های مالی، بلکه با تهدیدهای امنیتی، فرهنگی و ساختاری جدی‌تری مواجه خواهد شد. قاچاق دیگر صرفاً انتقال کالای ممنوع نیست؛ بلکه می‌تواند حامل جنگ، نفوذ و خرابکاری بی‌صدا از درون باشد. اکنون زمان آن است که این چالش را به‌عنوان یکی از به عنوان مسئله چندلایه و ملی و همچنین از دغدغه‌ها و مطالبات مقام معظم رهبری بازشناسی کنیم. و در نهایت، این پرسش پیش روی ماست: اگر امروز حفره‌ها قاچاق را نبندیم، آیا فردا جایی برای جبران باقی خواهد ماند؟
نویسنده: محمدجواد فرجی
